زن و شوهر‌ها گاهی اوقات برای جوان نشان دادن خود به اقدامات زیبایی غیر‌اصولی و افراطی دست می‌زنند که تبعاتی جدی برای سلامت روحی و جسمی آنها در پی دارد.

به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگارانکارشناسان هشدار می‌دهند در حدود 54 درصد از زنان سراسر جهان به‌ویژه اگر در سنین بالاتر ازدواج کرده باشند با استفاده مداوم از رنگ مو هرگز به همسران خود اجازه نداده‌اند که رنگ موی طبیعی آنها را ببینند.

گفتنی است، اکثر این زنان همواره از رنگهای موی مختلف و یا انواع روش‌ها برای مخفی کردن موهای سفید خود استفاده می‌کنند.

بررسی‌ها نشان می‌دهند، این نتایج حاصل تحقیق یک موسسه خدمات درمانی پوست و مو در ایالات متحده به نام Crown بر روی بیش از 1000 فرد بزرگسال متاهل است، همچنین 74 درصد دیگر افراد متاهل شامل زن و مرد با چیدن موهای سفید خود سعی می‌کنند به مبارزه با پیری بپردازند و چهره‌ای جوان برای همسران خود داشته باشند.

همچنین 52 درصد از مردان متاهل نیز با رنگ‌کردن موهای سر خود و یا درصورت بروز طاسی با تراشیدن موهای سر خود به مبارزه با این عامل پیری می‌پردازند.

بسیاری از مردان برای کم جلوه دادن طاسی سر خود اقدام به گذاشتن ریش می‌کنند تا چهره‌ای جذاب‌تر برای خانواده خود داشته باشند.

کارشناسان به افراد توصیه می‌کنند به دلیل وجود مواد شیمیایی سرطان‌زا در محصولات رنگ‌مو از استفاده بیش از حد از این مواد دوری کنند.

پزشکان اعتقاد دارند سفید‌شدن مو به‌ویژه در سنین جوانی به خاطر مشکلات سلامتی است و به جای پنهان کردن باید علت آن را شناسایی و مشکل سفیدی را برطرف کرد. سفیدی موها می‌تواند به دلایلی چون استرس، اضطراب، کمبود ویتامین، کمبود مواد معدنی، کمبود ویتامین D خورشید و نیز سابقه ژنتیکی باشد.

در عین حال پزشکان توصیه می‌کنند افراد برای رنگ‌کردن موها از مواد رنگ‌دهنده طبیعی مانند حنا، قهوه، بابونه و ترکیب آنها با هم استفاده کنند.

آراستگی و مرتب‌بودن مو ها نیز یکی دیگر از راهکار‌ها برای پوشاندن موهای سفید و داشتن یک چهره جوان است.

در خصوص مشکل طاسی در مردان در صورت انجام انواع روش‌های درمانی، اصلاح الگوی تغذیه و اجتناب از استعمال دخانیات، استفاده از راهکار‌هایی چون کلاه‌گیس برای بازه‌های زمانی محدود و در نهایت کاشت مو زیر نظر متخصص در صورت نداشتن موارد منع کاشت می‌تواند راهگشا باشد.

سیر تاریخی جمعیتی تهران به ما می‌گوید تهران همیشه در طول تاریخ در حال افزایش جمعیت بوده و این تحول جمعیتی در تمام تاریخ اظهر من الشمس بوده اما متأسفانه خبری از مدیریت و یا کنترل این جمعیت وجود نداشته است.

 

به گزارش افکارنیوز، این روزها بحث افزایش چشمگیر جمعیت در تهران بازهم همچون زخم کهنه سرباز کرده است و بحث‌های زیادی دراین‌باره مطرح می‌شود.

با نگاهی به اعماق تاریخ درمی‌یابیم، ابتدایی‌ترین آمار از جمعیت تهران به‌عنوان یک شهر را «حمدالله مستوفی» در سال۷۴۰ هجری قمری آورده است؛ «تهران یکی از ییلاقات ری است و آب‌و‌هوایی گوارا و سالم دارد و دارای باغ‌های میوه فراوانی است و جمعیت زیادی حدود نیم کرور داشته است.» سر توماس هربرت در سال۱۳۰۸هجری قمری در مورد تهران می‌گوید: تهران در میان جلگه قرارگرفته و دارای ۳۰۰۰خانه و چند بازار است که در دوره حمله افغان‌ها سقوط کرد و ۵۰۰تن از مردان آن درنبرد کشته شدند. در زمان فتحعلی‌شان، طبق گفته ژنرال گاردان فرانسوی، تهران حدود ۵۰هزار نفر جمعیت داشت.

در سال۱۳۰۵ هجری قمری مهندس عبدالغفار نجم‌الملک، معلم ریاضیات دارالفنون با کمک عده‌ای از معلمان دیگر و ۲۰نفر از شاگردان مدرسه، نخستین نقشه‌برداری، محاسبه مساحت و سرشماری غیرعلمی را در تهران انجام دادند و جمعیت تهران را ۲۵۰هزار نفر سرشماری کردند. در اوایل سلطنت ناصرالدین‌شاه قاجار جمعیت تهران به ۱۵۰هزار نفر رسیده بود.

جمعیت تهران در گذر تاریخ

سیر تحول جمعیت در تهران از همان ابتدا چشمگیر بود و ازنظر آمار و ارقام می‌توان تحولات جمعیتی تهران به‌عنوان پایتخت، بعد از سال ۱۳۰۰هجری شمسی به چهار دوره تقسیم کرد:

دوره اول از سال‌۱۳۰۰ تا ۱۳۲۰که تقریباً تمامی خندق‌ها و دروازه‌ها از میان رفت و کوچه‌ها و معابر قدیمی اصلاح شد و چهره شهر شکل منظم هندسی به خود گرفت. جمعیت تهران هم در این سده افزایش چشمگیری پیدا کرد، به‌نحوی‌که طی دو سرشماری در سال‌های ۱۳۱۰ و ۱۳۱۹هجری شمسی، از ۳۰۰هزار نفر در سرشماری اول به ۵۴۰هزار نفر در سرشماری دوم رسید.

دوره دوم از سال۱۳۲۰تا ۱۳۳۲که این دوره مصادف با بروز جنگ جهانی دوم بود، لذا تغییرات زیادی انجام نشد و تنها شهر از اطراف اندکی توسعه یافت. جمعیت تهران در این دوره مطابق آمار رسمی سال۱۳۲۵حدود ۸۸۰هزار نفر بود.

دوره سوم از سال۱۳۳۲ تا ۱۳۵۷ که در این دوره به علت احداث بزرگراه‌ها، خیابان‌ها و بلوارها، شهرک‌های جدید و ساختمان‌های بزرگ، تهران رشد چشمگیری داشته و از هر سو گسترش پیداکرده بود، به‌نحوی‌که یکی از شهرهای بزرگ قاره آسیا محسوب می‌شد. جمعیت آن نیز به‌سرعت افزایش پیداکرده بود و از یک‌میلیون و ۸۰۰هزار نفر در ۱۳۳۵به چهار میلیون و ۵۳۰هزار نفر در سال۱۳۵۵ رسیده بود.

دوره چهارم از سال۱۳۵۷ تا ۱۳۶۵ که مصادف با پیروزی انقلاب اسلامی و سال‌های بعدازآن است تهران رشد چشمگیری داشته و از هر سو گسترده شده است. علت این امر را می‌توان بروز جنگ تحمیلی عراق بر ایران و پدیده مهاجرت، اختصاص پاره‌ای از اراضی به تعاونی‌ها برای خانه‌سازی‌ و بالاخره ایجاد خانه‌های ارزان‌قیمت دانست.

از جمعیت روزوشب تهران تا خوش خیالی مسئولان

بر اساس آمارهای به‌دست‌آمده، جمعیت شهر تهران که از ۱۰ میلیون و ۴۱۸ هزار نفر در سال ۸۵ به ۱۱ میلیون و ۳۰۶ هزار نفر در سال ۹۰ افزایش‌یافته بود برآورد کنونی مرکز آمار حاکی از آن است که تعداد شهرنشینان تهرانی در پایان سال ۹۳ به بیش از ۱۱ میلیون و ۶۹۰ هزار نفر و در انتهای سال ۹۵ به مرز ۱۲ میلیون نفر برسد.

سیر تاریخی جمعیتی تهران به ما می‌گوید تهران همیشه در طول تاریخ در حال افزایش جمعیت بوده و این تحول جمعیتی در تمام تاریخ اظهر من الشمس بوده اما متأسفانه خبری از مدیریت و یا کنترل این جمعیت یا اصلاً وجود نداشته و اگر هم وجود داشت به‌صورت مقطعی و احساسی و بدون پشتوانه بحث علمی بوده است.

از بحث انتقال کارمندان غیر تهرانی به شهر خودشان و یا انتقال ادارات به اطراف تهران که بگذریم، بحث‌ها و اقدامات زیادی به‌صورت مقطعی برای درمان زخم کهنه، انفجار جمعیت در تهران صورت گرفت که عملاً همه آن‌ها با شکست سختی مواجه شد.

در سال‌های اخیر حتی جدا از این اقدامات کار به بررسی شایعه عجیب زلزله در تهران هم رسید تا از آن به‌منظور روزنه‌ای برای کوچ برخی از تهران نشینان به شهرهای دیگر استفاده شود.این در حالی است که در طول روز این جمعیت افزایش چشمگیر، حدوداً دومیلیونی دارد و عملاً در ساعاتی از شبانه‌روز تهران لبریز از جمعیت می‌شود.

اخیرا برخی از مسئولان شهری و حتی بالاتر از آن راه‌حل‌های مقطعی و به‌نوعی از سر وظیفه را ارائه کردند که عملاً به علت عدم استقبال مردم به بایگانی تاریخ پیوست.

زوایای پنهان و آشکار علل افزایش بی رویه جمعیت تهران

اما به‌راستی چرا گره کور افزایش بی‌رویه جمعیت در تهران با همه مشکلات معیشتی و آلودگی‌ای که دارد، باز نمی‌شود؟چرا از تهران به‌عنوان "جهنم دوست‌داشتنی" یاد می‌شود؟چرا مردم به مسئولینی که از مردم می‌خواهند از تهران بروند، اعتماد نمی‌کنند؟ این‌ها سؤالاتی است که پاسخ آن اگرچه زوایای پنهان هم دارد اما می‌توان حداقل به بخشی از زوایای آشکار آن رسید.

تهران پایتخت کشور جمهوری اسلامی ایران است و طبیعی است که اولویت امکانات رفاهی روانه این شهر باشد، از امکانات پزشکی گرفته تا آسایش پیدا کردن شغل برای افراد.اما اینکه همه سرمایه‌های کشور و امکانات در یک نقطه از کشور جمع شود منطقی است؟ قطعاً خیر چراکه در این صورت همه جمعیت یک کشور باید در آن نقطه جمع شوند و از آن امکانات استفاده کنند که این امر غیرممکن است، اتفاقی که در کشور در حال وقوع است.در چنین شرایطی باید تمرکز از تهران به‌منظور افزایش امکانات مختلف قطع شود و به‌کل کشور وارد شود اتفاقی که اگر رخ بدهد می‌توان حداقل امید داشت در مرحله اول تعداد آن دومیلیونی که روزانه وارد و شبانه از تهران خارج می‌شوند، کاهش یابد.

وجود آلودگی بیش‌ازحد در تهران سبب شده است که بسیاری از شهروندان تهرانی و شهرستانی در تهران با بیماری‌های زیادی دست‌وپنجه نرم کنند و همین علت سبب شده است که قبل از هر تذکری از سوی برخی از مسئولین خودشان به فکر کوچ از تهران باشند.اما به‌راستی آیا تضمینی برای آن‌ها وجود دارد که در صورت عملی ساختن این تصمیم و کوچ به شهری خوش آب‌وهوا و بدون دود، به مشکل بزرگ اقتصادی برخورد نکنند؟

تجربه ثابت کرده است که درآمد تهرانی‌ها از شهرستانی‌ها بیشتر است، اما از طرف دیگر با هزینه‌های بسیار بیشتری نسبت به شهرستانی‌ها سروکار دارند، پس چندان در نوع کیفیت زندگی تفاوتی ایجاد نمی‌شود. اما با توجه به اینکه اگر یک کارمند و یا کاسب تهرانی به شهرستان کوچ کند، با کاهش چشمگیر درآمد مواجه می‌شوند اما هزینه‌ها به‌اندازه آن کاهش درآمد کم نمی‌شود، قطعاً می‌تواند در نوع زندگی و اقتصاد آن خانواده تأثیرات منفی وارد شود و به همین دلیل بسیاری از خانواده عطای این کار را به لقایش می‌بخشند.

همه اقداماتی که مردم را به پایتخت نزدیک تر کرد

بسیاری از مردم به سخنان و عملکرد مسئولین شهری و دولتی اطمینان ندارند چراکه گمان می‌کنند توصیه کاهش جمعیت تهران و کوچ شهرستانی‌های ساکن در تهران به سمت شهرستان خود، تنها در حد شعار است و هیچ اقدام عملی به‌منظور انجام این کار صورت نی گیرد.اگرچه حرکت‌های جسته‌وگریخته‌ای در باب عملی شدن این طرح در دولت قبل آن‌هم با موافقت آسان انتقال کارمندان به شهرستان‌ها و همچنین عدم کاهش حقوق آن‌ها در شهرستان صورت گرفت و عده‌ای هم از این فرصت استفاده کردند اما عملاً بعد از مدت کوتاهی که این طرح از احساسات اول کار فاصله گرفت و به آرشیو اقدامات دولت پیوست.

ضعف و خلأ قانونی را می‌توان در این‌گونه تصمیم‌ها احساس کرد چراکه طرحی که به‌ظاهر با بررسی و کار کارشناسی به مرحله اجرا می‌رسد به دلیل تغییر دولت و سلیقه‌های متفاوت به بلوغ اجرا نرسیده منقطع می‌شود و این امر سبب سردرگمی و عدم اعتماد به مسئولین می‌شود و می‌شود تهرانی که در حال انفجار است.

به نظر می‌رسد تا خواستن و اشتراک نظر میان مردم و مسئولین در این باب و مسائلی از این نظیر فاصله زیادی وجود دارد و تا محقق نشدن آن جهنم دوست‌داشتنی نه‌تنها جمعیتش کم نمی‌شود بلکه بر آتش جمعیت آن‌هم افزوده می‌شود.ادامه این روند می‌تواند عملاً بحث ترافیکی و ساماندهی خودروهای پایتخت را با مشکلی جدی‌تر مواجه کند.

وقتی قانون خریدنی می شود

چند سالی است که به‌منظور کاهش آلودگی هوا و همچنین کاهش بار ترافیکی در مراکز شهر تهران، اقداماتی توسط پلیس راهور و همچنین شهرداری تهران صورت گرفته است.اقداماتی نظیر طرح زوج و فرد کردن خودروها و همچنین عدم تردد برخی از خودروها به محدوده طرح ترافیک.اما عملاً همه این اقدامات به دلایل مختلف با شکست مواجه شده است.

چراکه به نظر می‌رسد اوضاع ترافیکی تهران و البته آلودگی هوا تنها در این مسائل ظاهری خلاصه نمی‌شود و عملاً مشکلات زیرساختی نظیر نحوه تولید خودروها، نوع سوخت بنزین و همچنین دور زده شدن طرح‌های ترافیک توسط مردم و مشکلات این‌چنینی باعث شده است که این طرح‌ها و اقدامات عملاً به زنگ تفریحی برای ترافیک و شلوغی تهران تبدیل شود.

از طرفی دیگر اقدام عملی به‌منظور ساماندهی ساخت‌وساز در تهران و همچنین جلوگیری از ساخت غیرقانونی منازل می‌تواند حداقل بخشی از کاهش جمعیت در کوچه‌پس‌کوچه‌های باریک تهران را رقم بزند.جدا از بحث فنی و تخلفات ریزودرشتی که صورت می‌گیرد به نظر می‌رسد باید اصل این واقعیت که یک‌منزل ویلایی تبدیل به یک مجتمع ۱۲ واحدی و یا بیشتر می‌شود زیر سؤال برود.آیا آن کوچه و خیابان ظرفیت حضور این‌همه آدم را دارد؟و در صورت حضور این افراد چه مشکلاتی برای شهروندان به وجود می‌آید؟ این‌ها سؤالاتی است که تنها به زمان سپرده می‌شود و هیچ‌وقت پاسخ مناسبی برای آن مطرح نمی‌شود.

و اما نکته پایانی اینکه از شهرداری‌های شهرهای مختلف به‌عنوان اداره‌ای یاد می‌شود که بسیار عریض و طویل است و متأسفانه فضا برای تخلف در آن مناسب‌تر از دیگر اداره است حال این تشبیه را می‌توان برای حال و هوای این روزهای غبارآلود و شلوغ تهران داشت که شلوغی و آلودگی بیش‌ازحد می‌تواند راه را برای بسیاری از بزهکاری‌ها و تخلفات ریزودرشت برخی از سوءاستفاده کنندگان در این کلان‌شهر فراهم می‌کند که این مسئله در میان مشکلات عریض و طویل کلان‌شهر گم‌شده است.

به گزارش خبرنگار گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس، محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران ظهر شنبه 6 تیر ماه به منظور شرکت در مذاکرات جاری هسته‌ای وارد وین محل برگزاری این مذاکرات شد. جان کری وزیر خارجه آمریکا نیز جمعه شب وارد وین شده بود.

هشتمین دور رایزنی‌های هسته‌ای در راستای نگارش پیش نویس برنامه جامع اقدام مشترک از روز چهارشنبه 27 خرداد ماه در سطح معاونان در شهر وین در جریان است.

هفت روز از مذاکرات هسته‌ای در حالی گذشت که شاهد 8 دور مذاکرات وزرای خارجه ایران و آمریکا و نیز مذاکرات دو جانبه ایران با طرف‌های روسی، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی و نیز مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بودیم.

هشتمین روز مذاکرات با خود دهمین دور مذاکرات دو جانبه ایران و آمریکا، صالحی و مونیز و نیز مذاکرات ظریف و آمانو را به همراه داشت. آخرین دقایق این روز از مذاکرات با سخنان عراقچی همراه بود که در خصوص همزمانی برداشته شدن تحریم‌ها و اقدامات ایران صحبت‌هایی انجام داد و اینکه این توافقنامه با تصویب شورای امنیت رنگ جدی‌تری به خود خواهد گرفت.

سفر آمانو به تهران از دیگر رویدادهای مهم این روزها بود. ظریف در پایان روز هفتم نیز در پیامی تصویری خطاب به 1+5 به آنها توصیه کرد دست از دشمنی بردارند و رویکردی معقول در پیش گیرند.

نهمین روز مذاکرات با دو دور مذاکرات ایران و آمریکا و نیز کنفرانس خبری کری به پایان رسید.

روز دهم مذاکرات شاهد دیدارهای ظریف با همتایان آمریکایی و روس همراه بود و نیز مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا. همچنین اولین نشست عمومی ایران و 1+5 نیز در ساعات پایانی روز دوشنبه برگزار شد.

در روز یازدهم که گویا سخت‌ترین روزهای مذاکرات بود طرفین سخن از تصمیم سیاسی راندند و یکدیگر را به گرفتن یک تصمیم سخت ترغیب می‌کردند. وزرای خارجه چین، فرانسه و روسیه وین را ترک کردند تا به پایتختهایشان برگردند اما طی روزهای آینده باز خواهند گشت زیرا مذاکرات تا روز جمعه تمدید شده است.

دوازدهمین روز مذاکرات با دیدارهای دو جانبه و چند جانبه و نیز بیانیه کری پایان یافت. بیانیه‌ای که در آن وزیر خارجه آمریکا عنوان کرد: اگر تصمیمات سختی اتخاد نشود حاضریم بازگردیم.

سیزدهمین روز مذاکرات شرایط دو هفته گذشته را تغییر داد. اوضاع به گونه‌ای پیش می‌رفت که طرف آمریکایی رو به تهدید آورده و اعلام کرد که حاضر است در صورت نرسیدن به اهدافش به واشنگتن بازگردد. اوباما نیز شانس توافق را کمتر از 50 درصد خواند تا نشان دهد آمریکا در مسیر پروپاگاندای خود از هیچ مهره‌ای بی بهره نمی‌ماند.

نشست 4 ساعته صالحی و مونیز، دیدار ظریف و کری و دیدارهای جداگانه با وزیر خارجه فرانسه و نیز رئیس تیم مذاکره کننده هسته‌ای روس از جمله تحولات روز چهاردهم مذاکرات بود.

خبرگزاری فارس ـ حجت‌الاسلام سیدحسین حسینی قمی (استاد حوزه علمیه قم): یکی از نگرانی‌هایی که اولیا خدا برای منتظران امام زمان (عج) داشتند این بود؛ کسانی که در عصر غیبت برای ظهور امام زمان (عج) و تعجیل فرج ایشان دعا می‌کنند، در عصر ظهور حضرت آماده یاری امام نباشند، این نگرانی را ما فراوان در کلام اولیا دین می‌بینیم.

به منظور آمادگی برای ظهور حضرت (عج) خوف و رجا با هم مفهوم پیدا می‌کند یعنی هم نگرانی و هم امیدواری برای ظهور مطرح است شاید عجیب باشد که بگویم در روایات متعدد آمده که امام زمان (عج) وقتی که ظهور می‌کنند،‌ کسانی که منتظر ظهور بودند تصور می‌کنند امامشان طور دیگری عمل می‌کند، وقتی برنامه‌های ایشان را می‌بینند به ایشان می‌گویند از هر راهی آمدی، از همان راه برگرد، ما کاری با شما نداریم و احتیاجی هم به شما نداشتیم!

شاید به ذهن ما برسد این سخن برای غیر مسلمان‌ها و کسانی که منتظر امام نبودند، است درحالی که همان‌هایی که تصور می‌کردند جزو منتظران هستند این مطالب را بیان می‌کنند. بنابراین یک زمان ما امام زمان (عج) را می‌خواهیم برای وجود خود ایشان و یک زمان هم برای حوائج خودمان می‌خواهیم بنابراین باید در دعاهای ظهور امام دقت کنیم و از خدا بخواهیم ما را از آنهایی قرار بده که زمان ظهور حضرت، سرعت و سبقت در انجام خواسته‌های امام بگیریم نه خواسته‌های خودمان!

اگر از قلب ما سؤال شود چرا آنقدر برای ظهور دعا می‌کنیم، بعضی از ما می‌گوییم امام ظهور کند گرفتاری‌های شخصی ما را رفع کند درحالیکه در دعا به ما گفته‌اند که امام ظهور کند تا ما به دنبال برنامه‌های دینی و الهی خداوند بدویم.

مرحوم آیت‌الله بهجت می‌فرمودند بیش از آنکه برای ظهور امام زمان (عج) دعا کنیم، برای قابلیت ظهور ایشان دعا کنیم. بنابراین ما باید این آمادگی و قابلیت را داشته باشیم دعا برای ظهور امروز به یک شعار تبدیل شده است اما واقعا آیا آن آمادگی در ما هست و قابلیت ظهور را داریم؟

عصر ظهور امام زمان (عج) چند ویژگی دارد، یکی از این ویژگی‌ها گذشت، همدردی و همدلی مؤمنین با هم است، آیا ما امروز این شرایط را داریم؟

فردی نزد امام باقر (ع) آمد و به ایشان اعتراض کرد که چرا شما در برابر حکام ظلم بنی‌امیه قیام نمی‌کنید،‌ جواب خدا را چطور می‌خواهید بدهید؟ در کوفه هزاران شمشیر زن آماده هستند، شما یک اشاره کنید اینها جانشان را در راه شما می‌دهند! امام در پاسخشان فرمود که جان بماند، آیا به این رسیده‌اید که اگر یک مؤمنی گرفتاری مالی داشت دستش را در جیب و حساب برادرش ببرد و به اندازه نیازش بردارد و زمانی هم که برادر متوجه شد، او را تشویق کند؟ آن فرد پاسخ داد که خیر، ما به اینجا نرسیده‌ایم!

امام هم گفت اگر کسی از مال خود حاضر نیست بگذرد، چطور می‌شود که از جانش حاضر به گذشت باشد!؟ همین نکته را درباره منتظران ظهور مهدی موعود (عج) نیز مدنظر قرار دهیم.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس با وجود موج گسترده رسانه ای که این روزها درباره «گم شدن دکل دریایی 70 میلیون دلاری»، در کشورمان ایجاد شده است، بررسی نشان می دهد وضعیت صنعت حفاری نفت ایران در حال حاضر به گونه ای است که می توان گفت هرسال هزینه ای معادل 10 دکل دریایی در آبهای ایران گم می شود!!!

با بررسی آمارهای موجود در صنعت حفاری ایران باید گفت هر سال پولی معادل حدود 10 دکل نفتی در آبهای کشورمان گم می شود و این پول هم با نقش آفرینی شرکت ملی نفت و وزارت نفت، یک راست از کیسه ملت ایران به جیب صاحبان شرکت های خارجی می رود.

برای آنکه این موضوع شفاف شود باید خاطرنشان کرد در حال حاضر حدود 20 دکل حفاری خارجی در آبهای ایران در خلیج فارس مشغول حفاری هستند که در این میان شرکت هندی " فراساحل آبان" با بیشترین تعداد دکل های حفاری اجاره ای به همراه قریب به یک هزار نفر نیروی فنی و خدماتی غیر ایرانی در مناطقی وسیع از میادین نفت و گاز ایران حضوری گسترده دارد.

 این شرکت با 3 قرارداد برای شرکت نفت فلات قاره ایران و با 4 قرارداد اجاره دکل برای شرکت نفت و گاز پارس کار می کند. دستکم 12 سال از حضور این شرکت در برخی از میادین ایرانی می گذرد و شرکت های ملی حفاری و پتروپارس نیز به عنوان پیمانکاران واسطه در برخی قراردادهای این شرکت هندی حضور دارند.

شرکت بعدی که حضورش در میادین نفتی ایران چشمگیر است شرکت" فراساحل چین" است؛ 4 دکل این شرکت و صدها نیروی فنی آن در آبهای فراساحلی ایران در خلیج فارس به کار مشغول است از این میان 3 دکل برای شرکت نفت و گاز پارس و یک دکل نیز برای شرکت نفت فلات قاره ایران کار می کند و شرکت های ملی حفاری و دانا انرژی نیز در قالب پیمانکاران واسطه در برخی قراردادهای اجاره این دکل ها حضور دارند.

در ادامه نیز کنسرسیوم بین المللی فورسایت گروپ با 3 دکل دریایی به انجام عملیات حفاری برای شرکت نفت فلات قاره ایران می پردازد، شرکت ملی نفت چین با 2 دکل تحت اجاره شرکت نفت و گاز پارس در برخی فازهای این میدان مهم حضور دارد و شرکت حفاری ژاپن نیز با واسطه شرکت ملی حفاری، با یک دکل حفاری برای شرکت نفت و گاز پارس کار می کند.

شرکت چینی «شنگلی» هم با یک دکل حفاری در خدمت شرکت نفت فلات قاره ایران است با این وصف در مجموع 18 دکل حفاری خارجی در خدمت 2 شرکت بزرگ کارفرمایی میادین نفتی و گازی ایران است و بر همین اساس با یک محاسبه ساده می توان دریافت بیش از سه هزار نیروی فنی و خدماتی غیرایرانی در عرصه عملیات حفاری و خدمات آن در میادین نفت و گاز دریایی ایران به کار مشغولند.

اگر متوسط مبلغ اجاره روزانه هر یک از این دکل های دریایی را 130 هزار دلار در نظر بگیریم و در عین حال به طور متوسط 65 روز را برای زمان انتظار و تعمیرات دکل در نظر بگیریم به این معناست که هر دکل دریایی خارجی برای کار در 300 روز از سال 39 میلیون دلار دریافت می کند و در ادامه محاسبه هم متوجه می شویم که کارکرد 18 دکل  نفتی خارجی در آبهای ایران ( که بعضی از آنها بالای عمر بازنشستگی هم قرار دارند) به معنای واریز سالانه 702 میلیون دلار به جیب شرکت های خارجی است!

اگر آنگونه که رسانه های کشور نوشته اند و وزیر نفت هم تایید کرده است دکل " گم شده"  70 میلیون دلار ارزش داشته است پس با پول پرداختی به ازای کارکرد دکل های خارجی می توان هرسال 10 دکل تازه نفس به نام کشورمان خرید و از وابستگی به چینی ها و هندی ها رها شد.

ترجمه فارسی خلاصه متن اصلی برنامه جامع اقدام مشترک منتشر شد. گفتنی است متن انگلیسی مبنای عمل خواهد بود.

به گزارش گروه بین‌‌الملل خبرگزاری فارس، «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه توافق هسته‌ای را که میان ایران و کشورهای 5+1 حاصل شد، تبریک گفت.

‏به گزارش خبرگزاری رسمی سوریه (سانا)، بشار اسد با ارسال دو پیام به آیت الله العظمی «سید علی خامنه‌ای» و «حسن روحانی» رهبر معظم انقلاب و رئیس جمهوری اسلامی ایران این دستاورد بزرگ را تبریک گفت.

در پیام اسد به رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران آمده است: جمهوری اسلامی ایران با دستیابی به توافق نهایی با گروه 5+1 در خصوص پرونده هسته‌ای ایران این پیروزی عظیم را به دست آورد و خرسندم که از طرف ملت سوریه و خودم به حضرتعالی و ملت ایران این دستاورد تاریخی را صمیمانه تبریک بگویم.

رئیس جمهور سوریه افزود: بی‌گمان این توافق حاصل ایستادگی ملت ایران در برابر تحریم‌های ظالمانه‌ای است که بر جمهوری اسلامی ایران تحمیل شد ولی ملت ایران با وجود ظالمانه بودن، این تحریم‌ها را به فرصتی برای افزایش توانمندی‌های ذاتی خود بدل کرد.

رئیس جمهور سوریه ادامه داد: امضای این توافق به منزله نقطه تحول عظیمی در تاریخ ایران، منطقه و جهان و اعتراف صریح کشورهای جهان به مسالمت آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران است که حقوق ملی خود را حفظ و بر حاکمیت و استقلال تصمیمات سیاسی جمهوری اسلامی ایران تأکید کردند.

در این نامه آمده است: ما اطمینان داریم که جمهوری اسلامی ایران بیش از پیش از آرمان ملت‌ها حمایت و در راستای برقراری صلح و ثبات در منطقه و جهان فعالیت خواهد کرد.

وی در پیام به رئیس جمهوری اسلامی ایران نیز ضمن ابراز خوشحالی دمشق از توافق هسته‌ای، این توافق را نقطه عطف مهمی در تاریخ جمهوری اسلامی ایران و تاریخ روابط آن با کشورهای منطقه و جهان دانست.

در پایان این پیام آمده است که روزهای آتی شاهد ایفای نقش بیشتر سازنده ایران در حمایت از حقوق ملت‌ها و برقراری صلح و روابط دوستانه میان کشورها خواهیم بود.

رئیس جمهور روسیه با استقبال از حصول توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5‌ گفت: مذاکره کنندگان یک تصمیم قاطع به نفع ثبات و همکاری گرفته‌اند.